Web-Tabanlı Öğretim (WTÖ)
Khan (1997, 5) Web-Tabanlı Öğretimi, ortam olarak Web’i kullanarak, uzaktaki bir kitleye öğretimi sunmanın yenilikçi bir yaklaşımı olarak tanımlamaktadır. Aynı kaynaktaki başka bir makalede, Web üzerinde öğretim tasarlama ve sunmada web’in potansiyelini öğretim tasarımı ilkeleriyle bir araya getirebilmek için dikkatli bir inceleme ve analiz gerektirdiği belirtilmektedir (Ritchie, Hoffman, 1997, 136).Buna göre Web-Tabanlı Öğretim su şekilde tanımlanabilir: “Web-Tabanlı Öğretim, Web’in özellik ve kaynaklarını, öğrenmeyi tevsik edecek ve destekleyecek anlamlı bir öğrenme ortamı yaratmak için kullanan, hiperortama dayalı bir öğretim programıdır(Khan, 1997, 5). WTÖ, örgencilerin öğrenme amacıyla hiperortam, çoklu ortam ve işbirliğine yönelik kaynakları kullanımı teşvik etmek için Web’i kullanarak öğretim kaynaklarının bütünleşik olarak tasarım ve sunumunu içerir. WTÖ, öğretmenin ders notlarının yayımından işbirliğini sağlayan iletişim araçlarının kullanımına kadar birçok şekilde olabilir (Dabbagh, Bannan-Ritland, 2005, 21). Diğer bir tanıma göre WTÖ, Web’in özelliklerini ve kaynaklarını kullanarak yapılandırmacı ve işbirliğine dayalı öğrenme ortamında bilişe yönelik öğretim stratejilerinin uygulanmasıdır (Relan, Gillani, 1997, 43). Horton’a göre (2006, 6); “WTÖ, tebeşir veya alfabenin icadından sonra öğretimin yönetilmesi ve iletilmesindeki en büyük değişikliktir. Ancak WTÖ insanın nasıl öğrendiğini değiştirmez; nasıl öğreteceğimizi değiştirebilir. İnsanlar WTÖ ile 50000 seneden beri öğrendikleri biçimde öğrenirler. WTÖ’ nün değiştirdiği; öğretimi sunmayla ilgili yetenekler ve ekonomikliktir. Öğretmenin ana sorumluluğu değişmez. Öğretmenler öğrencinin öğrenmesi için bir yaşantı sağlamak durumundadırlar. Bu yaşantı bir sunum, oyun, gezi, proje, benzetim de olabilir”.
WTÖ’ nün Tarihçesi
WTÖ üç sosyal ve teknolojik gelişmenin bir araya gelmesiyle ortaya çıkmıştır.
Uzaktan öğrenme - 1840
Bilgisayar Destekli Öğretim - 1960
Internet teknolojileri – 1990
Kökleri, 1800’lerin ortalarında Amerika Birleşik Devletleri, Almanya, Fransa ve İngiltere’de geliştirilmiş mektupla öğretime dayanan (Horton, 2000, 3) uzaktan öğrenme, o tarihlerde okullara uzak yerlerde yasayanlara veya mesai saatleri dışında öğretim görmek isteyenlere mektupla öğrenme olanağı sağlamıştır. 1925’te radyo,1940’da televizyon uzaktan öğrenmeye en son teknolojiler olarak girmiştir.1980’lerde telekonferans teknolojisi öğretmenler ve öğrencilerin konuşup tartışmalarına imkan sağlamıştır. 1960’lardan itibaren CD-ROM üzerinde yayımlanıp dağıtılacak biçimde tasarlanmış ve geliştirilmiş öğretim yazılımları Bilgisayar Destekli Öğretim kavramını gündeme getirmiş, bunları geliştirmede Macintosh için Hypercard, Windows için Visual BASIC, çoklu ortam geliştirme araçları, ders yazılımı geliştirme için yazarlık dilleri gibi araçlar kullanılmıştır. Bu alandaki her ilerleme, öğretim yazılımı geliştirmeyi, sunmayı ve dağıtmayı daha kolay ve daha ucuz hale getirmiştir. Ancak geliştirilen öğretim yazılımları tek bir bilgisayarda ya da özel ağlarda kullanılabilmiştir. Bu kısıt, 1990’lardan itibaren basta Internet ve Web teknolojileri olmak üzere yazılım, donanım ve iletişim alanındaki büyük gelişmelerle ortadan kalkmıştır. Uzaktan öğrenmeyi geliştiren, ileriye götüren en son teknoloji Web-Tabanlı Ögrenmedir (Horton, 2000, 3).
Kaynak;http://www.belgeler.com/
